Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Bohaterowie - charakterystyka
Artykuł poświęcony jest krótkiej charakterystyce z cytatami wybranych bohaterów eposu Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz". Celem charakterystyk jest przybliżyć czytelnikowi postacie, ułatwić ich wyobrażenie oraz umożliwić lepsze zrozumienie bohaterów.
Tadeusz Soplica - charakterystyka bohatera
- ur. się w czasie powstania kościuszkowskiego, stąd jego imię
- od dzieciństwa kształcił się w Wilnie
- ma ok. 20 lat
- niezbyt dobrze się uczył „Tępy nie był, lecz mało w naukach postąpił"
- pomylił Telimenę z Zosią
- w rozmowie z Telimeną wstydzi się swojej niewiedzy „Aż osłupiał Tadeusz na tyle nauki"
- przystojny
- dobrze strzela i włada szablą
- dobrze jeździ na koniu
- przygotowuje się do służby w wojsku (zgodnie z testamentem ojca)
- silny
- dobrze zbudowany
- naiwny – wierzy we wszystko, co mu mówi Telimena o swoim bogactwie
Sędzia Soplica - charakterystyka bohatera
- brat Jacka Soplicy
- strażnik tradycji, obyczajów „Tym ładem, mawiał, domy i narody słyną / Z jego upadkiem domy i narody giną"
- nie ulega modzie
- dobry dla chłopów i robotników – kończą pracę z zachodem słońca „u niego ze dniem kończą pracę gospodarze"
- broni chłopów przed szlachtą „na morgach chłopskich bronię robić polowanie" (Sędzia do Asesora i Rejenta w sprawie polowania na szaraka przed ukończeniem żniw)
- dobry gospodarz – dla gości i sumiennie dba o gospodarstwo „Bo Sędzia wie, że oko pańskie konia tuczy"
- bardzo kocha Tadeusza
Zofia (Zosia) Horeszkówna - charakterystyka bohatera
- W Zosi dokonuje się przemiana z dziecka przemienia się w kobietę. Zmiana ta nie jest uwarunkowana żadnymi czynnikami zewnętrznymi.
Telimena - charakterystyka bohatera
- długie kruczoczarne włosy,
- młoda, choć informacje na temat jej wieku są mocno niejednoznacznie
- szczupła, kształtna
- Zna francuski
- zna się na literaturze, malarstwie, muzyce, rzeźbiarstwie
- swoją wiedzą zawstydza Tadeusza
- taktowna
- życzliwa
- dostosowuje rozmowę do możliwości Tadeusza „Wszczęła rzecz o mniej mądrych i trudnych przedmiotach"
- okłamuje Tadeusza przedstawia mu się jako „bogata pani" pokazuje się jako wpływowa kobieta
- bardzo daleka krewna Sopliców (jeśli w ogóle) „Że nie są kanonicznie z sobą powiązani / Zbyt bliskim pokrewieństwem" (narrator za Telimeną)
- nie jest siostrą Sędziego „wspólni rodzice / Tak ich kiedyś nazwali mimo lat różnice"
- miewa dobre pomysły – to ona zainicjowała grzybobranie, przerywając tym samym spór między Rejentem i Asesorem „ja idę na rydze"
Hrabia - charakterystyka bohatera
- ubiera się na modę angielską
- słudzy Hrabiego to dżokeje
- zawsze się spóźnia „Wiedziano w okolicy, że ten pan nie może / Nigdy nigdzie stawić się w naznaczonej porze" (narrator), spóźnił się na polowanie na zająca,
- romantyk „mawiał, że ma głowę / Romansową"
- lubi sentymentalne i gotyckie widoki „Hrabia samotny wzdychał, poglądał na mury" (narrator)
- uwielbia rysować i nigdy nie rozstaje się ze swoim szkicownikiem „wyjął papier, ołówek i kreślił figury" (narrator)
- ekscentryk, ma opinię odrobinę niespełna rozumu „Wszyscy mówili, że mu czegoś nie dostaje" (narrator)
- wysokie urodzenie „pan z prapradziadów"
- majętny „Bogacz"
- dobry człowiek „dobry dla chłopów, ludzki dla sąsiadów; Nawet dla Żydów" (narrator)
Gerwazy - charakterystyka bohatera
- pochodzenie szlacheckie „szlachcic to był" (narrator)
- sługa Stolnika Horeszki „Pozostały ostatni z Horeszki dworzanów" (narrator)
- „Starzec wysoki, siwy, twarz miał czerstwą, zdrową / Zmarszczkami pooraną, posępną, surową" (narrator)
- śmierć Stolnika zmieniła Gerwazego „Dawniej pomiędzy szlachtą z wesołości słynął" (narrator)
- „Zawsze nosił Horeszków liberyję dawną" (narrator)
- jego imioniska, pseudonimy:
- półkozic „cała okolica / półkozicem przezywała starego szlachcica",
- Mopanku „Czasem od przysłowia, które bez ustanku / powtarzał nazywano go także Mopanku",
- Szczerbiec „Czasem Szczerbcem, że całą łysinę miał w szczerbach",
- Rębajło „lecz on sam zwał się Rębajło",
- Klucznik „Klucznikiem siebie tytułował"
Robak - charakterystyka bohatera
- dobrze zbudowany starzec „człowiek stary, lecz krępy i bardzo pleczysty" (narrator)
- silny „porwał obu z tyłu za kołnierze / I dwakroć uderzywszy głowy obie mocne / Jedną o drugą jako jaja wielkanocne (...) I we dwa kąty izby rzucił ich od razu" (narrator o tym, jak Robak uspokoił Rejenta i Asesora)